Psychologia koloru: jak wybrać kolory w projektowaniu

Jednym z najważniejszych elementów projektu jest kolor, który na poziomie podświadomości nadaje nastrój całej reklamie. Każdy kolor może wywoływać pewne emocje i uczucia u osoby. To połączenie powstało przez tysiące lat i jest mocno zakorzenione w ludzkich głowach. Paradoksalnie to brzmi, ale kolor może wpływać nie tylko na wzrok, ale także na inne zmysły – możemy poczuć smak jasnoróżowego lub usłyszeć czerwony sygnał "stop", możemy, widząc niebieski kolor, wyobrazić sobie horyzont i niebo lub na widok zieleni poczuć zapach skoszonej trawy. Postrzeganie koloru przez osobę może zależeć od różnych czynników: od środowiska, ludzi, zwyczajów po indywidualne cechy fizjologiczne organizmu.

Ważną rolę odgrywają procesy fizjologiczne. Kolor to przede wszystkim promieniowanie o różnych długościach fal i różnym stopniu odbicia i absorpcji. Gdy oko wyczuje kolor, mózg rozpoczyna aktywną pracę, w tym w układzie nerwowym. Ciepłe kolory mają największą długość fal i wymagają znacznej ilości energii. Zwiększa to bicie serca, częstość oddechów. I odwrotnie, zimne kolory mają niewielką długość fali, relaksują i uspokajają osobę.

W niektórych krajach ten kolor ma szczególny związek. Na przykład mieszkańcy Dalekiego Wschodu kojarzą kolor czerwony z uczuciem miłości, początkiem życia, świętem. Francja od wieków wychwala czerwień jako arystokratyczną – najwyższe warstwy francuskiej elity zawsze preferowały ubrania w tych odcieniach. A dla mieszkańców Egiptu czerwony jest kolorem żalu. Australijczycy różnią się od wielu narodów i od czasów pierwszych Aborygenów uważają czerwony kolor ziemi.

Jeśli mówimy o stosunku do koloru pomarańczowego w różnych krajach, nie ma znaczących różnic. Kraje europejskie kojarzą go z ciepłem, energią, okresem zbiorów, początkiem jesieni. W Indiach widać połączenie koloru pomarańczowego z szafranem. A w Holandii ten kolor jest oficjalny i bardzo popularny wśród obywateli państwa.

Stosunek do żółtego koloru kształtował się przez wiele stuleci. Na przykład jego cześć miała miejsce od czasów dynastii Qing, gdzie tylko cesarz mógł nosić ubrania w żółtych odcieniach, a Chińczycy kojarzyli żółty z mądrością i nauką. Bardziej stonowane złote odcienie były cenione przez cały czas i wyrażały Luksus, szlachetność i połączenie ze słońcem. W średniowieczu, w czasach szalejącej epidemii dżumy, pojawił się również negatywny stosunek do żółtego koloru, zaczęto go kojarzyć z chorobą – zainfekowane domy oznaczano żółtym Krzyżem. Wtedy też podniesiona żółta flaga oznaczała kwarantannę. Pomimo przeszłości żółty kolor jest teraz postrzegany pozytywnie i aktywnie wykorzystywany w wielu dziedzinach.

Świeży, naturalny i ekologiczny. Kolor życia i wzrostu. Zielony kolor korzystnie wpływa na ludzkie ciało, uspokaja, poprawia krążenie krwi i wprowadza ciało ludzkie w niezbędny ton. Na całym świecie kolor zielony jest uważany za symbol bezpieczeństwa, przypominając o tym samym sygnalizacji świetlnej i zielony jako oznaczenie bezpiecznego początku ruchu. Wbrew wszystkiemu Chińczycy kojarzą go z wygnaniem i zdradą. Dla Irlandii kolor zielony  jest ściśle związana z ich symbolem narodowym-koniczyną trójlistną.

Różowy, kolor bogini Wenus, w prawie wszystkich krajach świata kojarzy się z sentymentalną miłością i wzruszającymi uczuciami. Jest doskonałym lekiem przeciwdepresyjnym. Wiele więzień wprowadziło do użytku użycie koloru różowego w ubraniach, co znacznie zmniejszyło wrogość wśród więźniów. A na przykład w Japonii przez długi czas istniał dziwny zwyczaj wkładania różowych płyt do oczu najbardziej niespokojnych awanturników.

W wielu krajach świata niebieski jest kolorem nieba, spokoju i prawdy. Tak więc w Egipcie, po zakończeniu budowy piramid, każda w środku została pomalowana na ten boski kolor. Amerykanie kojarzą niebieski kolor z odwagą i wytrwałością, to symboliczne znaczenie zostało umieszczone w niebieskim polu flagi państwowej USA. W Japonii Kolor niebieski, co dziwne, kojarzy się z oszustwem i oszustwem, a dla Irańczyków oznacza to smutek. Dla Chińczyków wręcz przeciwnie, niebieski jest kolorem wielkości i nieśmiertelności ludzkiej duszy.

Naukowcy udowodnili, że po raz pierwszy fioletowy i purpurowy pigment zaczęto wydobywać w starożytnym Rzymie ze specjalnego rodzaju mięczaków. W tym okresie farba ta była najdroższa i była używana tylko podczas uroczystości. Głęboki fiolet przez wiele stuleci był szanowany i obecny w strojach królów i duchowieństwa, co zaczęło kojarzyć go z władzą, bogactwem i niedostępnością.

Dyskretny, konserwatywny, ale jednocześnie ciepły i przytulny kolor. Brązowy to kolor ziemi, paleniska, koloru jesieni i gorącej czekolady. Przy dużej liczbie ciemnych odcieni może być niepokojące i przerażające, dlatego ważne jest, aby rozcieńczyć ciemny brąz bardziej optymistycznymi kolorami, takimi jak beżowy, żółty lub pomarańczowy. Brązowy kolor jest ponadczasowy i zawsze był uważany za kolor stabilności i naturalności, warto przypomnieć przynajmniej paletę kolorów mebli w ciągu ostatnich kilku stuleci, brązowe drewno w przeszłości iw chwili obecnej pozostaje aktualne i nowoczesne.

Stosunek do szarości zmieniał się w całej historii. W starożytności wiązano go z ubóstwem, beznadziejnością i niższymi warstwami społeczeństwa. W średniowieczu związał się z praktycznością, czystością i powściągliwością. Był preferowany przez dżentelmenów i ludzi z wyższych sfer. W religii szary kolor jest pokutą i duchową nieśmiertelnością, nawet masoni mieli obowiązek noszenia szat w kolorze szarym.

W kulturach światowych czarny kolor jest postrzegany inaczej. W większości przypadków wiąże się to ze złem, lękiem i smutkiem. Ale jednocześnie uważają to za uosobienie elegancji, autorytetu i statusu. W kulturach wschodnich ma tylko pozytywne znaczenia: szczęśliwe małżeństwo, silną miłość, zdrowie i spokój. Tak więc w Chinach czarny kolor symbolizuje męskość i jest bardzo popularny wśród męskiej populacji, a Hindusi kojarzą go z przywróceniem ciała i zdrowia.

W społeczeństwie międzynarodowym biały jest kolorem pokoju lub dążenia do rozejmu. Tutaj warto przypomnieć białego gołębia, który jest wypuszczany na Święta I Uroczystości, lub białą flagę symbolizującą zamiar poddania się niewoli. W większości krajów biały kojarzy się również z czystością i niewinnością. Przeciwnie, w krajach wschodnich (Chiny, Japonia, Indie) uważają go za symbol smutku, nie rozumiejąc tradycji, w których panna młoda bierze ślub w białej sukni ślubnej.